Ögeler etikete göre görüntüleniyor: Çizim Kitapları Çizim Videoları

0322 459 37 37

0532 165 2 000

0545 200 222 0

Kitle iletişim araçları içinde popüler kültürü en fazla yayan, onu en hızlı ve en etkin sunan araç kuşkusuz televizyondur. Televizyon popüler kültür ürünlerini izleyicinin düş dünyasına sokar ve onda bir kaçış ve doyum hissi yaratır. Bireyin benliğini besler; egosunu tatmin eder.

Çalışmanın bu bölümünde, yukarıda bahsettiğimiz noktalardan yola çıkarak öncelikle bir kitle iletişim aracı olarak televizyon ele alınarak; popüler kültür ve televizyon ilişkisi-etkileşimi televizyonda kullanılan görüntü ve söylem doğrultusunda değerlendirilmeye çalışılacaktır.

Aşağıdaki çizimlerin her birinde farklı çizgiler ve tonlar kullanılmıştır. Bu iki teknik öğe arasın-daki denge farklı etkiler doğurur.

1. Bu çizimde çizgiler temel alınıyor, formun dış hattında asgari düzeyde gölgeleme kullanılarak şekiller güçlendiriliyor. Çevre çizgisi keskin ve belirgin, çapraz tarama olmasa bile anlamlı.

2. Bu figürde dış kenar çok daha az keskin olarak belirtilmiş ama hacim etkisi çok daha büyük. Işığı arkadan alacak şekilde ayakta duran bu figür neredeyse hiçbir çevre çizgisi olmadan çizilmiş. Farklı koyuluktaki kurşunkalem tonlaması blokları kullanılarak figürün ana şekli verilmiş ve sadece bazı detayları vurgulamak için çevre çizgisi kullanılmış. Kolların, bacakların ve eteğin kenarlarındaki küçük ışık alanları figürün yuvarlak cismini gösteriyor ve onun bir siluet gibi görünmesini engelliyor.

Bu profil neredeyse hiçbir ton ve çevre çizgisi uygulanmadan gevşek hatlarla çizilmiş. Başın çevresindeki çizgiler kızın gençliğe has yaşam sevincini lirik bir şekilde ifade ediyor.

Bu tekniği, başın koyu kurşunkalem darbeleriyle gölgelendirildiği aşağıdaki çizimde kullanılan teknikle karşılaştırın.

Burada baş koyu kurşunkalem darbeleriyle gölgelendirilmiş ve güçlü tonlar uygulanmış. Koyu tonlar kara kara düşünme atmosferini ve bakışlardaki belirgin kaygıyı güçlendiriyor. Göremediğimiz bir şeyi düşünüyor gibi.

SANAT EĞİTİMİ

Ünlü sanat tarihçisi Herbert Read’e göre sanatın en basit ve kullanılan tanımı, hoşa giden biçimler yaratma çabasıdır. Bu biçimler bizim güzellik duygumuzu okşar ve güzellik duygumuzu okşayan da duygularımız arasındaki biçim bağlantılarının birliği ve ahengidir. Yine Read “sanat” sözcüğünün daha çok “plastik” veya “görsel” sanatlara bağlandığını, ancak edebiyat ve musiki sanatlarını da içine alan tüm sanatları kapsayan geniş bir tanım olarak ele alınması gerektiğini savunur.

Sanat bir anlatım aracıdır; dil ifade için nasıl mürekkep, kağıt, baskı makinesi v.b. kullanıyorsa sanat da kendi malzemesiyle birçok mesajlar taşır. Başlıca sanat faaliyetlerinin hepsi de bize bir şeyler anlat maya çabalar.

Evrensel olan şeyler, insan veya sanatın kendisi hakkında başka şeyler anlatır. Sanat aynı zamanda bir bilgi tarzıdır ve sanat dünyası, bilim ya da felsefe dünyasındaki bilgiler kadar değerli, insana yararlı bilgilerdir. Onu, öteki bilgi tarzlarıyla paralel tuttuğumuzda durum budur, fakat insanın çevresini anlamasında bu bilginin insanlık tarihinde tuttuğu yer ötekilere göre bambaşkadır.

Yetişkin eğitiminden çok, yetişmekte olanların genel eğitim süreci içinde ele alınır. Oysaki sanat eğitimi tanımı okullarımızda çocukların kendilerini farklı şekillerde ifade edebilecekleri ifade tarzlarının tümünü karşılamalıdır (resim, müzik, drama, tiyatro).

Yine okullarımızda tüm bu derslerin içerikleri ve işleyişleri amaca uygun bir şekilde yürütülebilmelidir. İlköğretim ve ortaöğretimde okutulan resim dersleri incelendiğinde, dersin amacını karşılaya mayan, çözülmesi gereken birçok sorun olduğu görülür. Bu sorunların bir kısmı çözüm bulurken bir kısmının daha da geriye gittiği görülür. Resim derslerinde, grafik, heykel, seramik, tekstil gibi farklı sanat dallarına yönelik çalışmalar yaptırılmaktadır.

Nitelikli bir sanat eğitimi, belirli değerlerin taşıyıcısı, çağın gelişen ve değişen şartlarına göre kendini yenileyebilen bir müfredat (öğretim) programı ile mümkündür. Müfredat programları, çocuğu/genci tanıyan alanında uzman eğitimciler tarafından hazırlanmalı, seviyeye uygun, kültürel değerlerin taşıyıcısı, çağın gelişen değerlerini içinde barındıran, yaratıcı, yapıcı ve üretken gençleri yetiştir meye yönelik olmalıdır. Nitelikli bir sanat eğitimi programı çocuğu/genci tek yönlü geliştirmeyi hedeflememelidir.

Sanat tarihi ile kendi kültürünü ve dünya sanatını tanıtmalı, eleştiri ile sanat eserlerini anlayabilme özelliği yüklemeli, estetik ile sanatın ve güzelliğin doğasını anlama ve sorgulama yetisi kazandırmalıdır.

Uygulama çalışmalarında, tasarım eleman ve ilkelerini kullanarak, önce görmeyi, sanatsal tekniklerle kendini ifade edebilmeyi ve yaratıcılığını geliştirmeyi hedeflemelidir. Yine sanat eğitimi programlarında müzede eğitim yer almalıdır. Sanatın, tarihin, kültürün, bilimin, kısacası yaşama ait, geçmiş, bugün ve yarının izlerinin yaşatıldığı müzeler en önemli öğrenme mekânlarıdır. Sanat eğitimi programları içerisinde yer alan konulara ait öğrenme de en verimli müzelerde gerçekleşebilir.

Müzede gerçek objeler (sanat eseri, tarihi eser, etnografı keser vb.) karşısında, görerek, duyarak, uygulayarak hatta yaşayarak gerçekleşen öğrenme daha istekli, heyecan verici ve kalıcı olur. Programda yer alan uygulamalar, seviyeye uygun konu ve tekniklerden oluşmalı, öğrencilerin yaratıcılıklarını geliştirmeyi hedeflemelidir.

Öğretim yöntemleri salt klasik yöntemlerden oluşmamalı, çağdaş, öğrenci merkezli yöntemler de yer almalıdır. Ders kapsamında projeler yaptırılmalı, seminerler düzenlenmeli, öğrenciler bazen farklı mekânlarda eğitim görmelidir. Böylece dersler monotonluktan uzaklaşır.

Öğretim programında, öğrencinin aktif katılımının sağlandığı, araştırma yaptığı, birbirleriyle fikir alış verişinde bulunduğu, sorumluluğu paylaştığı, sunduğu grup projeleri yer almalı; öğrencilerin algısal, yorumsal, çözümsel yetilerini geliştirme hedeflenmelidir.